Lütfunla Varız Ya Rab
Küçüldüm
Küçüldüm öylesine ki Bir nokta içinde bir noktayım. Ne bir cüssem Umudum ne hayalim kaldı. Sevgili diyecek Sözlerim soldu. Nasıl çekildi içim böyle Ne yana dönsem her şey Allah diyor Her ayetin üstünde Rabbinle gör Her şeyin kalbinde Allah var diyor. Sevgili Züleyha Bak gördüm içini Seni Senden daha çok seven birini İşte yaklaş Yaklaş diyor Rabbimiz Gönlünü temizle Ne varsa dünyevi haz, neşe... Unutma ki şunu da Bu sözlere değer biçilmez Ebedi bir alem için Ne fiyat bilinir Ne ölçü verilir. Kazandığın nedir Senin Kıldığın namaz Tuttuğun oruç mu? Haydi onları bir yana koy Sonra bir nefeslik varlığı... Allah’ım ne büyük lutfun Sen var ettin Sen yolumu gösterdin Lutfunla yaşıyorken Daha neler neler dileyeyim. Rahman ve Rahimsin Sınırsız bir verensin Herşeyi en güzel takdir eder Adaletle hükmedersin. Yanıldık Geçici aşklarla oyalandık. Elbet onlarda bir güzel nimet Şükrümüze şükür ihsan et. Ama unutmayalım, Her şey Seni gösteren işaret. Senin ilminin bir remzi onlar Görmeyen göz, duymayan kulak Allah’ı bilmiyorsa neye yarar. Evet Sen buyuruyorsun ayet ayet Biz kuru bir beldeye indiririz rahmeti Ve toprak dirilir, yeşerir ya İşte vahiy gönlümüze inen rahmet Ya Rab Ölü olan ruhlarımızı Vahyinle imar et. (Aralık 2010 İstanbul) |