uçurumların kıyısında dolaşan bu yolu birlikte mi yürüyorduk?
Aşk;
dokunulmamış en özel yanımızdı söylenmemiş sözümüzdü özümüzdü aşk beynimizdi. gecenin unutulmuş saatlerinde çoğul olup susmaktı aşk............ sevgilinin elini tutarak titremeleri nasıl sığardı bütün geçmişi? hiç bilmezdik korkunun bozguna uğrayarak dağılıp pusuya çekilmesiydi belki de yaşamın labirente dönüşmesiyle bizi kuşatan ne varsa sevgili, çıkış yolunda bekleyip yaşanmamaış aşklar vaat ediyordu yoksa uçurumların kıyısında dolaşan bu yolu birlikte mi yürüyorduk? parmak hesablarında aşk aramak riyarkarlık değil mi? en zoru beklemek olsa da katlanmaya dünden hazırdık . gordion |
ok/uma/ya gelirim
ya gelmem