HER ŞEY KARMA KARIŞIK
HER ŞEY KARMAKARIŞIK
Her şey karmakarışık İstanbul denen devi Sıkıştırıp duruyor insanoğlu durmadan İnsanlar çıkıp gelmiş İstanbul’a sormadan Her kafada ayrı ses uğultu sarmış evi Her şey karmakarışık yollar olmuş kördüğüm Gündüzün yorgunluğu güneşin sönüşünde Otobüste uyuyor beden iş dönüşünde Mahşeri kalabalık gece gündüz gördüğüm Her şey karma karışık standardı yaşamın Diple tepe yan yana sessiz bir bekleyiş var Gece boğazlar sarhoş varoşlar sessiz duvar Duvarın çatlağından kanı akıyor gamın Her şey karma karışık gücün hakimi meçhul Adalet denen güzel uğramamış bu kente Yağmurlardan sadece güçlüyü korur tente Nerde yaşanası kent nerde eski İstanbul Her şey karma karışık gemi kaptanı cahil Güç güçlüye tepside sunulan fırsattadır Sanılmasın kurtuluş örgütsüz feryattadır Kabullenmiş yürekler hüzün yaşama dahil Her şey karmakarışık gördüm ki Anadolu Bir lokma ekmek için İstanbul’a taşınmış On beş milyon adımla altın yollar aşınmış Bir garip insan seli kaplamış İstanbul’u Nerde eski İstanbul bahçelerinde güller Bir yumuşak aydınlık parlardı tepesinde Bitmeyen şarkılar var dalgaların sesinde Martılarla dans eder boğazında bülbüller Coşari’nin gözünü İstanbul ürkütüyor İstanbul dünya kenti İstanbul şahsa özel Lakin yaşamak değil bu kenti gezmek güzel Bundandır ki Samsun’um gözlerimde tütüyor 23.12.2010/ istanbul İbrahim COŞAR |
bunları güzel bir şekilde samsun özlemiyle birlite işlemişsin kutlarım selamlar