öznesi sen
beni var eden cümle
avuç çizgilerinin içinde açınca elini soluyorum altını çizdiğin kelime ben de yokluk yan yana dizildiğimde öznesiz kelimelerim sen diye haykırır gittin diyelim kırık gönlümden şiirler kadeh şairlik sarhoşluk her paragraf beynimde hafakanlar oluşturur. çaresiz çocuk ağlayışında makamım tek hece dilimde sonsuzluk gözyaşım yankılanıyor seni çekerek içine tüm hüznümün birikir umutsuzluk damla damla kelimeler seni gösterir duruluk erirken ruhum her gece ardından yağdırır kalemim yatayda dikeyde cevabı sen olan bilmece ben senin göz bebeğindeki ışığa korkuluk bu hayatın öznesi sen ben cümle dışı unsur dağıldı tüm can kokan hatıralarım sensiz hayat uçurum...bitmeyen boşluk |