Abgine
Tanımıyorum seni
kimsin! Gözlerinin kaygan çevresini Kirpiklerinin üçgensi halini Derin mimiklerini bile.. Geçmişini tanımıyorum. Uzatıyorum elimi Dokundugum; soguk, düz bir yüzeyden ibaret.. Aglama! Hİcbirsey hissetmeden bakıyorum sana Boş ve tembel heveslerinin izi var gözyaşlarında.. İçime oturan sadece Sefilliğinin arkasındaki acıların.. suçların.. Kimsin! Tanıdık gelen tek şey Yanağındaki tırnak iz leri kimsesizliğine şahit o sahneler.. Sürekli değiştirdiğin kostümler.. Senin rolün bomboş bir salonda Alkışlanmaya çabalayan bir acuze.. Şimdi.. Kimsin ben? Ne cürretle durursun karşımda hala! |