BELKİ BİR GÜN
Sevgiliden, aşktan yana talihim
Gülmedi neyleyim, gülmedi gitti! Ah-u zârım el bildi de, sevdiğim Bilmedi neyleyim, bilmedi gitti! Tutsak etti o işvekâr hâliyle Eş bildi yâr, Mecnun adlı deliyle Gözyaşımı bir kerecik eliyle Silmedi neyleyim, silmedi gitti! Sevgi pınarından iç yudum yudum Dört kitabın dördünde de okudum. Ak düştü saçıma arzum, umudum Olmadı neyleyim, olmadı gitti! “Bugün-yarın” derken, seneler geçti Felek cânan ile aramız açtı Kal dedim, bu gönül nasıl muhtaçtı Kalmadı neyleyim, kalmadı gitti! GAFLETÎ’yim, gönlüm ona kırgın a .. Acır sandım benim gibi vurguna. Belki bir gün; döner dedim Sorgun ’a Gelmedi neyleyim, gelmedi gitti!. |
Felek cânan ile aramız açtı
Kal dedim, bu gönül nasıl muhtaçtı
Kalmadı neyleyim, kalmadı gitti!
YÜREĞİNİZE SAĞLIK...KUTLARIM .SAYGILARIMLA...