SALINCAKTIR KOLLARINDA ZAMAN
Bu ne uykusu böyle,
ikindi ikindi. çağır beni de ansızın,kalkıp geleyim apar topar yanına, yollar boyu papatya, toprağa ilk tohumu ekmenin, bahçeye ilk girmenin heyecanıyla .. sağ yanımdan perdeler açılır. soluğu sıcak bir masal düşer kollarıma. dinle demeden,anlatır kendini zaman.. zaman, burada kocaman bir yalan. uslu çocuklar oturur,kaldırım taşlarına. kıvrak tasaların damlası yapışır, yolu ardından çeken tramvayların hızına. el sallayan var mıdır göğe kaçan balonun ardından? bir ucu doğularda, bir ucu batılarda salıncağının, tutun kuzeyinden, güneyinden ellerinle iplerine aydınlığın şimdi çivileme atlarsın artık yatağına bıraktığın yerden yaşamın.. |
güz<el bir anlatıma imzanız var...