Dudaklar birbirine kenetlenir, Suskunluğun hüzünlü yalnızlığında, Düşünceler hapsolmuş, Dil kızağa çekilmiş, Sözler ise sürgün gibi.. Hani söz gümüşse, sükut altındı, Susan hep kazanırdı, yalan mıydı? Savunmalar söze düşerken, Gözler yine hayallerle avunur gibi..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SUSKUNLUĞUN YALNIZLIĞI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SUSKUNLUĞUN YALNIZLIĞI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Suskunluk, insanın çaresiz kaldığı ya da sözün fayda etmediği anlardaki kullandığı bir davranış biçimidir. Susmak karşınızdakini belki deli eder. Bir de insanın kendi kendine bir suskunluğu vardır ki, sizin şiirinizde bahsettiğiniz suskunluktur bu . Suskun insan yalnızdır zaten, suskunluğun yalnızlığında kalem yetişir imdada... Dizelerinizde anlattığınız gibi siz susmamışınız ve içinizdeki duyguları susmayarak ancak yalnızlığınızda yazarak yine dile getirmişiniz. Aslında suskunluğa kafa tutan bu güzel anlatımı dizelere aktaran kalemi ve yüreği aynı zamanda susmayarak bizimle paylaştığı için kutlarım.
Güzel bir şiiri beğenerek okudum.Kutlarım.Aysel Hanımı.Yine zamanı gelince konuşmanın gerekli olduğunu.Uğranılan haksızlıkların haykırılması gerektiğini düşünüyorum.Bu segili de olsa yabancı da olsa.Çünkü yaradan dili bize meramımızı anlatalım diye bahşetmiş.Tabiki bazen de suskunluk en büyük cevap olabilir.Kısacası anlayana davulzurna misali.Sevgi ve Saygılarımla..
Ne demiş NAZIM HİKMET "En güzel söz: Henüz söylememiş olduğum sözdür" gerçi o sevgiliye dair söylenmiş bir söz ama ,çok haklı bencede aslında düşündüklerimizi tam anlamıyla hiç bir zaman anlatamıyoruz hep bir sır perdesi var arada ,yani ORHAN VELİi'nin dediği gibi kifayetsiz kalıyor sözler ve kelimeler...
Çok güzel bir anlatım olmuş yine ,anlam yüklü başarılar dilerim abla'cım...
Dudaklar birbirine kenetlenir, Suskunluğun hüzünlü yalnızlığında, Düşünceler hapsolmuş, Dil kızağa çekilmiş, Sözler ise sürgün gibi.. Hani söz gümüşse, sükut altındı, Susan hep kazanırdı, yalan mıydı? Savunmalar söze düşerken, Gözler yine hayallerle avunur gibi..
Aysel AKSÜMER
KUTLARIM EMEĞİNİNİ COK DERİN COK ANLAMLI YUREKLİ BİR ESER OKUDUM EMEĞİNE SAĞLIK
Sevenin kalbi konuşur zaten...duyguları, gözleri konuşur...bazen de susmak yetmez...Çünki duygularımız yüreğimizden dilimize akar şelale gibi...konuşamazsak ölürüz...İşte o an söyleyebileceğimiz bir kelime kalbimizin şifası, kurtuluşumuz için panzehirdir...tebriklerimle...Entellektüel.
HAYIRLI CUMALAR
...Saygılarımla