YOKLUĞUN
Sensiz bir sabah daha başlıyor,
Gecenin karanlığnda aydınlığı susamış penceremde, Ve içimde bir yara kanıyor, Ölüyorum azar azar, Sen yine yoksun, Senin yokluğun öldürüyor beni, Biliyor musun? Biliyor musun ki sensizliğin Ne demek olduğunu, Havaya suya ihtiyacım olduğu gibi, Sana ihtiyacım olduğunu, Ama sen yoksun, Senin yokluğunu duyuyorum anlıyor musun, Sensizlik yalnızlık ve bomboş bir dünya , Böyle yaşamak ölümden zor ki , Ölüm bir kere öldürür, Senin yokluğun bin kere öldürüyor Be gülüm... Gel be gülüm gel bana sevğini ver, Senin sevğinle bu son yolculuğuma, Seve seve giderim.... Her gün ölmektense, Bir kere de ölürüm... GELLL .... << Berfin Karahan >> << A . P >> |