kırmızıları emziriyor zebaniler arsız gökyüzünde
yağmurlar bed bereketsiz toprağa düşerken
zalimler kudurur çocuk gülüşlere
güneşi zapdetmiş iblisler vatanımda dört dolanır
Okyanuslar ötesinde içimizden bir kardinal
secdeye kapanır beyaz saray önlerinde
Anadolu’da döllenir Vatikan’ın yüz yıllık hayelleri !..


camilerden yükselen ilahi ezan sesleri neden kısık
kimbilir hangi güne gebedir susturuluşu
Ayasofya’nın bakireleri Zeus’a uzanır keyiflice
Molla Gürani’ler, Akşemseddin’ler, Fatih’ler
melek yüzlü beyaz atlara binipte sessizce gittiler
İstanbul adlı Türk ruhu can çekişirken
müslüman görüntülü firavunlar haçları diktiler !..


Farkındalık bu olsa gerek. Çok, çok güzel bir şiirdi...

İçi başka dışı başka, binbir kılık Firavunlar secde ederken iblise ve oynarken en büyük oyunlarını üstadlara taş çıkartan büyük bir ustalık, tiyatral yetenekle, kuş sütü eksik sarayllarda keyif çatarken ve dönerken köşelerin her birini büyük bir hız ve ihtirasla, birilerine sessizce gitmek düştü... Biraz dinlensinler. Belki yine dönerler. Selamlar, saygılar.