taş plak
derdim anlatsam kazısam taşa
başlar anlatmaya beni derunen mızrabı vuranın zalimse eli kuru ağaç dellenir bam telinden bulutlar yaş döktü iç yangınıma çiçekler demlendi bir gülüşüme böcekler yol verdi her öpüşüme kalpler mühürlü duymaz duyduğun taşa haksızlık etme ey ademoğlu bin yıl silmez söyler dostluğu suya içini açta gör ebruluğu insana deneme yetmez soluğun |
başlar anlatmaya beni derinden
kuru ağaç dellenir bam teliynen
dokunan mızrapsa zalim elinden
Sevgili dost taşlar bazen dosttur bizi korur bazen düşmandır kafamızı kırar bizler dost olanlarda kalalım Yazan yüreğin var olsun
Selamlar saygılar