TULUMBANI AL GEL (Gülce-Gülistan)Sen benimsin, gönlümün nur yüzlü ceylan gözlüsü Sen gidersen, gözlerim hasret kokar ey sevdiğim. Savrulup geldin papatyam, pembe düşler saklıma Tüm şu zerrem sardı sevdan, bak solar ey sevdiğim Karda açtın kardelensin, sen ki düşler harmanı Sardı, sen güldün de, aşk bilmez yular ey sevdiğim Yandı gönlüm, yandı bağrım, kar suyun var döksene Bir gülüş görsem, yüzüm gül şen salar ey sevdiğim Sende gül şen, sende hem şenlik dolan, şen gözlerin Sende buldum aşkı, bak benlik yanar ey sevdiğim * Bir volkan gibi püskürdü, aşk dediğin budur işte Bir kıvılcım bekler iken, bir gülüşünle ben yandı Derdim değil tek dünyalık, tüm dünyalar için düşte Hayalini bekler iken, bir gelişinle ten yandı Her halin de güzellik var, gülünce daha bir güzel Üç beş mısra ne ki gülüm, sen kitap dolusu gazel Sen benim ebedime yar, hem beraberdik bir ezel Senle umut dalgalarım, pembe düşlere boyandı Sen deyip yaram kanarken, gel diyen dilim üşüyor Harlanıp ruhum yanarken, söndürmek sana düşüyor Gönlüm kavrulup yanarken, alevler yine coşuyor Tulumbanı al gel gayri, bu yangın sona dayandı Çatlayan toprağa yağan, yağmur misali sen yağsın Ne kocaman bak şu bağban, meyvelerle dolmuş bağsın Yakın olsan uzak olsan, ölsen fark etmez hep sağsın Yoksa gönlüm hep kederde, gözerim çeşmi giryandı Fâ i lâ tün Fâ i lâ tün Fâ i lâ tün Fâ u lün Feyzullah Kırca Akbaşlar Köyü / Dursunbey |