Uçucu Hevesler
Şimdi bildim bu bekleyişler
İnsanın kendine bu deyişler; Arar durur nedir neyim diye Bir gün bulur kendini, Var olma sebebini. Sevgili, neden gider de gelmez Onca sevgiye kural yasa verilmez. Aşkını büyütür yüreğinde Yıllar yılı köle olur, bir garip serseriye. Neden diye düşünmez, bu çekim neden? Madem haklıyım nerde sevgilim Yanlışta olan kim, söyle sevgili Şu güzelim günleri, Neden heder ettik ki. Yoksa bir nefse tapan kölelerdik Gün oldu şeytani arzulara bölendik Bak kalmadı ağaran saçlarda his Neden böyle uçucu heveslerdeyiz. Aşk denen tutku mabedinin içinde Yıllar yılı kavrulduk tapındık neye. Hiç ihanet etmeyen Allah’ı sevsek Hak yoluna baş koyup beraber yürüsek. Sevgili söyle, Neden kaçtık durduk yalandan. Biz mi aşktık, sevgiydik Yalan ihanet kokan. Sevsevdik bir olan Allah’ı en güzel bilerek O zaman kurtulurduk nefsani emellerden. Daha yeni öğrendim sende bilirsin bunu Hz Yusuf’a Züleyhanın oyunu Nasılda kanmıştı Züleyha şehvetine Secde etseydi asıl güzelliği verene. (Aralık 2010 İstanbul) |