KIRDIM KALEMİMİ
Kırdım kalemimi,yırttım defteri
bundan böyle artık yazmayacağım mürai, fitnekar ya da müfteri umurumda değil kızmayacağım Bir bana mı kaldı doğruyu yazmak zaten bozuk olan düzeni bozmak var iken ne güzel gezipte tozmak dertleri yüreğe kazmayacağım Mesele sevdaysa kalem gerekmez yürek anlamazsa kelam gerekmez adam soysuz ise selam gerekmez kıymet bilmeyenle gezmeyeceğim Aşık aşık olmaz yanmadan közde bir hayır bulunmaz gölgesiz izde haram gözde başlar günahsa özde nefsi azad edip azmayacağım Yarınlar yaşanmaz bakmadan düne Hakk’tan başka eğmem başımı öne şairağa der ki küssem de yine sözüm söz kavgadan bezmeyeceğim... Mehmet Nalbant |