KUTLAY SEVDİĞİ ZAMANçiçek sanmıştım bir dikeni, koklarken elime battı. aşık sanmıştım bir güleni, gülerken gözlerimden yaşlar aktı. yıllar geçer dertler geçmez, acı dekenin derdi bitmez, kimse kutlay kadar sevemez, kutlay sevdiği zaman bir ömür yetmez. gerçek sandım o rüyayı, birden uyandım kendime gelemedim. sanki başıma yıktılar dünyayı, ben kimseyi böyle delicesine sevmedim. kutlay sevdiği zaman delikanlı gibi sever, delikanlıların aşkıda ancak toprakta biter. her insan topraktan geldi geri toprağa gider, belki kutlay’ın aşkı toprakta da devam eder. |