İKİ GÖZÜM, KULAĞIM
Renklerinde her anın seyrine doyulmayan
Sen hayat tezgahımda dokuduğum kilimsin. Yazım, kışım, baharım; sensiz mevsim olmayan Ömrümden ilmek ilmek işlediğim dilimsin. Gözlerinde yeşili, saçlarında baharı Teninde ılgıt ılgıt estirirsin rüzgarı Şu seven yüreğimin bilinmeyen esrarı Senle doğmuşum sanki, ebedi ezelimsin. Sende doyulmaz huzur, ulaşılmaz bir diyar Yokluğunda durmadan gönlüm özlemi sayar Varlığım sana bağlı sanki kurulmuş ayar Anmadığım an değil,yüreğimsin, dilimsin. Bütünleşmiş uzvumu tamamlarım seninle Yaşamın zorluğuna katlanırım seninle Sen olmazsan yokum varsan varım seninle İki gözüm, kulağım,ayağımsın,elimsin. Öyle bir sevgi ki bu, ruhum bedenden firar Boşluğunda kaybolan ellerim seni arar Özün zihnimde gezip, dolup taşarken efkar Irmak ırmak boşalan gözyaşımsın, selimsin. O efsun bakışında kaybolurum an be an Delirir, çıldırırım sensiz olduğum zaman Yokluğunda yanarım; başımda tüter duman Varlığınla, gönlümün keşfettiği bilimsin. ADALET PELİT |