Daðlarý kekik kokan,
Irmaklarýndan umut akan
Yanýk yüzlü çocuklarýn,
Tutmak için ellerinden,
Okþamak için saçlarýný,
Öðretmen olmalýyým.
Yüreðimde duymalýyým gülücükleri,
Serveti beslenme çantasýnda, yollara düþen
Yarýþçýlar görmeliyim çaðýn önünde
Çaðýrýn tüm çocuklarý,
Elerinde umutlarla.
Ay doðmalý
Güneþler, büyümeli yeniden
Deðiþmeli dünya
Ve ben bütün çocuklar adýna
Þair kanadýmý alýp,
Sýrat-ý mýsradan geçmeliyim
Ben öðretmen olmalýyým.
Yarýnlar demiri bir renk almadan,
Kifayetsiz kalmadan yürüyüþüm,
Kayan bir yýldýza yaslayýp baþýmý,
Ufukta olmalýyým
Toprak gibi cömert
Gökyüzü kadar, öðretmen olmalýyým.
Dinmeli gözlerde saðanaklar,
Her soluk tebessüme aðýtlar yakmalýyým,
Açmalý tomurcuklar,
Gül kokusu, sarmalý her yaný
Ve bir dünya kurmalýyým sýnýf diye
Bilgi kýlmalýyým ekmeðimi
Yaðlý tabloda bir resim
Belki bir ayna
Büyüyüp çocuk kalmalýyým
Öðretmen olmalýyým.
Asýrlarý ben taþýmalýyým omzumda
Deniz olmalý alnýmdan terler
Dað kadar büyümeli sevgim
Her dakikaya ömürler yükleyerek
Öðretmen olmalýyým
Ben öðretmen olmalýyým.