Dağları kekik kokan,
Irmaklarından umut akan
Yanık yüzlü çocukların,
Tutmak için ellerinden,
Okşamak için saçlarını,
Öğretmen olmalıyım.
Yüreğimde duymalıyım gülücükleri,
Serveti beslenme çantasında, yollara düşen
Yarışçılar görmeliyim çağın önünde
Çağırın tüm çocukları,
Elerinde umutlarla.
Ay doğmalı
Güneşler, büyümeli yeniden
Değişmeli dünya
Ve ben bütün çocuklar adına
Şair kanadımı alıp,
Sırat-ı mısradan geçmeliyim
Ben öğretmen olmalıyım.
Yarınlar demiri bir renk almadan,
Kifayetsiz kalmadan yürüyüşüm,
Kayan bir yıldıza yaslayıp başımı,
Ufukta olmalıyım
Toprak gibi cömert
Gökyüzü kadar, öğretmen olmalıyım.
Dinmeli gözlerde sağanaklar,
Her soluk tebessüme ağıtlar yakmalıyım,
Açmalı tomurcuklar,
Gül kokusu, sarmalı her yanı
Ve bir dünya kurmalıyım sınıf diye
Bilgi kılmalıyım ekmeğimi
Yağlı tabloda bir resim
Belki bir ayna
Büyüyüp çocuk kalmalıyım
Öğretmen olmalıyım.
Asırları ben taşımalıyım omzumda
Deniz olmalı alnımdan terler
Dağ kadar büyümeli sevgim
Her dakikaya ömürler yükleyerek
Öğretmen olmalıyım
Ben öğretmen olmalıyım.