SORMA BANASorma bana... Bana umut vermeyi sen öğrettin, İhaneti namuslu aşklara, Kara leke olmayıda, Hep öğrettin dikenli tarlanda, Bir gül olup.. Sararıp toprağına solmayıda, Sorma bana... Kara kara dizelerinde, Hiç gönül almayı bilmedin, Tutmazken ellerimden nasıl, Öğrenirdim sana gelmeyi, Silmedin ki gözyaşımı, Bir gün olsun.. Bileyim gözyaşlarını nasıl silmeyi, Sorma bana... Tutup kaderin yakasından, İki tokat atmadın ki, Sevmedin ki beni her şeyinle, Gireyim kalbine.. Sen tuttun isyanı , Koparan bileklerimden.. Şimdi varmı ki ellerim, Sarılacak beline... Sorma bana... Bir dost arıyorsan kime koşacağını, Bana dostluğu değil, Acıları öğrettin... Şimdi kim kazacak, Bu aşkım mezarını... Kim ağlayacak sessiz sesziz... <3 Berfin Karahan <3 <3 A . P <3 16 / 12 /2010 |
siyah köpükler damlıyor deli deli
kahırlar düşüyor şiirin tabanına.......
Hüzünlüydü iç sesi.
Şiirinizi kutluyorum
Saygılarımla...