KADER DAVET ETMİŞ HÜZÜN ŞEHRİNE
Kader davet etmiş hüzün şehrine
Ben ona Gitmedim o bana geldi Çıkamam dalmışım azap nehrine Felek ile talih yan,yana geldi Didine,didine kan kusa,kusa Zehir oldu yaşam döndü kabusa Doğru söylemekten düştüm mapusa Kader ziyarete zindana geldi Yüreğime için,için kan aktı Seyretti felek keyifle baktı Gerinip yatacak döşeğim yoktu Uzanınca sırtım betona geldi Senmisin feleğe tutacak kafa Tarumar eyledi gelmez insafa Çıkış yok set çekmiş dört bir tarafa Sıra allahıma isyana geldi Her yanım karanlık günlerim elem Yıllardır çekerim bitmedi çilem Can dayanmıyor bırakın ölem Tükendi takatım yol sona geldi, Memet Zeki Ateş |
beklemiş yolumda aniden aha
kader torbasında künye yazılı
teklemiş kolumda eninde şaha
kader torbasında künye kazılı
çalışıp çabalar otuz çuvaldan
yenisine çizdik resmi tuvalden
çekinmesiz dedik onca sualden
kader torbasında künye bazılı
yürekler dolusu acılar gördük
pıtraklı dikende tarla sürdük
sevincin yanında kini dürdük
kader torbasında künye azılı
feleğin zehirden aşı yenir mi
yedikse de susup ele denir mi
pırasa yanında yenik peynir mi
kader torbasında künye sızılı
karanlık geceler ağardı derken
daha da karardı yeniden erken
kırsak belimizden zorluğu çirkin
kader torbasında künye fazılı
ozan efem demem elimden file
dolmadın bir türlü çabam nafile
derdin kazanında kaynadı çile
kader torbasında künye tazılı
120911denizli
sağlıcakla dost