BozgunlardaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yıkılmamak için tek bir nefes şimdi içime dolan Arkasından koşan bir ben…) Niyetli ama uçmayı başaramayan bir kuş oluyor Kazan içinde kepçe her defasında Dilin tadı dimağımda tuz ne az nede çok Ne var nede yoksun Her defasında yeminimi bozduğum Ben bu en son derken hep bozgunum kendime En son sigaram defalarca dudaklarımda Hep aynı filmin karesinde Dillenen ben Sona bağlanan umudumdun Ve hep umutsuzluğum Hiçbir kalıba sığmayan Koyu duygular Sana biçtiğim benim olmayan Benim olanlar bana uymayanlar Ezberimden kayan iki kelime senin sokağın Tanıyamadığım kızgın şehrin yollarısın sen Kırılgan bir gülün dalıyım ben Her bir kaldırım taşında kopan goncamın bir yaprağı Sarı müptelası siyah şehrin sonbaharından Kuzeyden esen fırtınamsın Hem donduran hem kavuran karmaşam En saklıma kocaman yumruk misali oturan sen Bağbozumu vaktini şaşıranlar Elekten kalanlar Hazana sarmalanmış bir duvarda Bekeleyen ben Ve o duvarda bir çift paslı çivi Bendeki gözler Mavi boncuklarda silinen tek nokta Ve kaçar adım uzadığım kendimden Gölgemde çöreklenen sen Avuçlarımda eskimiş günlerin yüzleri Teker teker azat ediyorum Geride kalan bir ben Bir ben… |