Anlamsız Şiir 11
bir kış tarifesiyle başladı herşey
büyüktü kedinin gözleri ve sulu öylece upuzun yatıyordu soğuğa aldırmadan ve titreyerek hem de iki eliyle yüzünü kapatıyordu şarap da içilmişti galiba en iyisinden olmasa bile en kötüsünden harika bulutlar çirkin bir manzarayı örtüyordu güzellik benim gibilerin neyine yokuş aşağı yürümek ona zor geliyordu lambaların kararttığı bir yol hatırlıyorum ağaçlar kutsal bir ayin öncesi gibi bembeyaz oysa ben ince bir mumla yetindim olmadı kim tutmuş onca dileği hep aynı aşağıda atlar ve eşekler dolaşıyordu lodos çıksa diye dua ettim çıkmadı yolunu şaşıran birisi vardı kıskandım kahve içerken bile hiç konuşulmadı belki birdenbire uzanıp saçını tutmalıydım oysa orası ayrılacağımız yere giderek yaklaşıyordu |