RASTLAŞMA
Bir yangın sonrası
tüten dumanlar görüyorum düşlerimde. Yanık kokusu her şey için aynı... Bir kalabalığın içinde, belki yabancı bir şehirde, seni görüyorum gündüz gözüyle. Bir büyük yangından artan kömür karası gözlerinle buluşuyor gözlerim. Tesadüfler hep tesadüfen mi olur acaba?! Yoksa neden, sabahtan beri her gördüğümü, benzettim sana!... Fazla bir şey hissetmiyoruz aslında bu rastlaşmalarda. İnsanın alışmadığı ne var ki!... ’ Seni tanıyorum ’ der gibisin yanındakinin kollarında. ’ Ben de ’ diyorum içimden, ’ görüşürüz sonra ’... İşte hepsi bu. Bir yangın sonrası tüten ince bir duman... Yanık kokusu herkes için aynı. 28.03.2000 00.10 |