Veda
Temmuzdu.
Geceydi. Bir veda gecesiydi, gözlerden uzak. Bir eski şarkıyı söylüyordu kavaklar, usul usul . Ay ışığı düşmüştü saçlara. Deniz, dalga dalgaydı yine. Gece öyle sakindi ki ve öyle güzeldi ki sevgili ama gece, veda gecesiydi. Sitem, Bitmez sanılan aşkın bitmesineydi yaz ortası. Temmuzdu. Geceydi. Gece, ayrılığa gebeydi. Ertesi gündü yolculuk ve yolculuğun ertesi yoktu. Anılar düşüyordu bir bir , ayrılanların üstüne. Anılar, yaprak misali... Hazan mevsimiydi yaşanan, Temmuz gecesinde. Gece, veda gecesiydi. Sitem, çaresizliğeydi. Gitmek de kolay değildi gidene, kalmak da kalana... Temmuzdu. Geceydi. O gecenin sonu yoktu. 2000 |