resimdeki yılkı..
avucumda
düşlerin karıncalanıyor gözlerimde yüreğin seğriyor ay... penceremde yorgun gece kendi dilinde ışığını beklemede... ve bir kedi gibi asil bir yağmuru düşlerken ıslanmış kirpiklerin.. ağlayamıyorsun geceyi bırakıp koynunda yalnızlığın.. bir ırgata su veriyorsun.. yüreğin ilkyaz yağmurlarıyla ıslak.. aksayan sözcükler bir kekeme oratoryasına düşüyor kulaklarında.. kandığın masallardan koşarken gerçeğine düşüyorsun.. kendi gerçeğin dudak uçlarında gizi gövermiş ta yüreğinden kopan bir çığlık.. yalınayak çocuklar koşuyor etrafında gözlerin kamaşıyor, rüyalarını sarıyor... ışıksızlık. bir yerde olmama bir kuşu kuyruğundan yakalama kendi girdabında dibe vurma... aydınlığın. kış gelince baharı düşler umuduyla bir resme bırakılmış yılkının mahzun bakışları derinliklerinde.. yılmış... diline dolaşan yarım kırıklar.. yıkılmış kağıttan gemilerde sevda yükün. şiiri düş seçerken gecelerine bir hamalın sırtına vuruyorsun bedenini... avucumda düşlerin karıncalanıyor gözlerimde yüreğin seğriyor 10/12/2010 ödemiş |
ona göre hayra yoracağım aşkı...
şiir harikaydı kutlarım
sevgilerimle..