Ölü Şiirbirgün, son vereceğim şiirlerime; ne gelirse, gelsin aklıma o gün; -hiç şansı yok; -dizeleri, piç edeceğim! ’-ah, soraydı!’ diyecek iki deli; ’-niye yazmış bunları?’; nerden bilecek! biri, hanyadan dem vuracak, keli pişkin diğeri de Konya’ya gidecek, yol cahili; -dervişi şaşkın, döşü kin; pâti şah! ne yapsan, çaresi yok; harf köçeği! her satır, iç edecek iki karış toprağı hangi mezar kazıcı, posta koyacak ahengine? ağlatacak anasını, hecelerin; kastın mı var? -humus ehli hercai bok böceği; -dili puştun! o gün, yeni şiir gelmeyecek artık; kim eline geçirse bir dörtlüğü, -iki fistan; adam olacak! eğri lâfı belletecek her çocuğa; -bozacak ezberi hepten! ya, destana boğacak meydanı, anlı şanlı yahut, ayağa düşecek kafiyeler; -şair artığı, kelepir; -sulu sepken! ’bit pazarına nur yağacak’ belki; para basacak ölü yavşağı, sikke -lâkırtı, on akçe; gırla gidecek yağır itini gezdirecek elti hatçe, altı beyit düzecek sarı gelin; boş işler müdürü, hüso; metelikçi -üstü kalsın! birgün, şiir küsecek evime; diller, kuş ölüsü; çalı, suskun çıkıp gelecek babası, dizelerin; uçkunu göçmen, dellenecek emmisi ruhuna fes giydiresi, hokkabaz; -takke düşecek! 12.2009-12.2010 |
Kalem sussa yüreği ruhunda dillenir...
Sevgiyle...