YANAN BU CAN



Ne kurşun yedim ne süngü.
Hiçbir yarası yok tenimin.
Peki akan bu kan ne? ? ?
Darbeler de almadım, hiçbir yanımdan.
Derisi falan da yanık değil cildimin.
Peki yanan bu can ne? ? ?
Bazen yağmurdur yağan, bazen kar.
Güneş bu mevsim titrek titrek bakar.
Sonra alır başını, bulutlar arkasına akar.
Ya da önüne geçer bulutlar güneşin.
Çünkü mevsim kıştır.
Akan bu kanın yarasına,
Yanan bu canın yanmasına sebep, bir bakıştır..
İşte o bir bakışla kavruldu güneşsiz havalar..
İşte o bir bakışla öldü birer birer tüm devalar.
Ve tesbih olu nice dudaklara dualar.
Ve bir de adın…
İşte bu kan ordandır…
Yanan bu can yardandır.

NE KURŞUN KANATIR , NE DE SÜNGÜ ..YARDAN AYRI DÜŞMEKTİR YÜREĞİ İNCE İNCE KANATAN..SEVERKEN SEVGİSİZLİĞE MAHKUM OLMAKTIR ZOR OLAN..HİSSETMEK İSTER SEVDİĞİNİN VARLIĞINI,UZATIRSIN ELİNİ, BAKARSIN GÖZLERİN EN DERİN YERİNE..ULAŞAMAMAK VARDIR YA KOLUNU KANATINI KIRAR DERMANSIZ KALIR HER YANIN..ŞAİR ARKADAŞIM BİR ŞİİRİMLE YORUMUMA DESTEK ÇIKTIM..YÜREĞİNİZDEKİ SEVGİLER EKSİK KALMASIN...SAYGILARIMLA


BİLEMEM Kİ

Bir adın kaldı dudaklarımda
Bir de giderken yanaklarıma bıraktığın izler
Geceleri koynumda sakladım ihanetini
Bilemem ki
Bu yalnızlık nasıl geçecek
Düşse de peşime karanlık geceler
Yağan yağmurun altında
Sessiz sessiz adımlarım karanlık sokakları
Tenimde kurur yağmur damlacıkları
Ne zaman üşüsem limanımdı kolların
Tek sığınağımdı sevdan
Ela gözlerim buğulu, nemli
Yüreğimden süzülüyor gözyaşlarım
Saklıyorum kimseler görmesin diye
Kalbim sıkışıyor yalnız odamda
Son sigaramı yudumluyorum yavaş yavaş
Karanlık gölgeler etrafımı sarmış
Bana sensizliği yaşatıyor duran zamanlar
Bir acı sevdan kaldı kalbimde
Bir de giderken yazdığın veda mektubun
Bilemem ki
Şimdi hangi kollardasın
Bilemem ki
Şimdi hangi diyarlardasın