İhtilal’’aşkının buğusu kuruyan dudaklarıma bulanabilir miydi’’ sadece bunun için okuyordum seni tek ıslak dudaklar sek aşk... sancılarımın sanrılaşma ihtimali sarsıyordu bedenimi sadece ihtimal... dudaklarımdan dökülenler duyduklarımla dölleniyor beynimin dehlizlerindeki hareket bedenimi hararetlendiriyordu görüyordun yazıyordun arsızca ruhum seninle alazlandıkça usum aldanmıyordu gayrısıyla yazdığın her sözcük özüme çarpıyor yazgım g/özlerimden süzülenleri çözümlemeye ç/alışıyordu yalnızca biliyordun yazıyordun acımasızca ateşbaz atikalar dans ederken mısralarında ateşperest oluyordum afsunlanıyordum yazdıklarınla umurumda değildi artık hiçbir son muson sen yağ istiyordum yalnızca bertaraf ediyordu fırtınan senden önce acıtan ne varsa yakzan kaldıkça düşlerim yazdıklarınla yağmalanıyordu hüzünlerim boşluğa yazan kalemin de yakan kaderim de an diyordu an... yanan olsam ne çıkar yalan olsam talan... ç/al anımı en sol yanımı canım feda ki ihtimaldin yalnızca sanrılaşmak adına ihtilalini bastıramam artık ne kadar sancılansam da... ikinisanikibinon |
göz yaşlarımızın
öfkelerimizin
acılar ve sevinçlerimizin biriktiği bir kutsal tas olmalı...
her şey orada saklı ve ziyan olmamalı..
ihtilal bir isyandır belki
kavgaların sonunda yenilmek yada
uzun bir çaba...
hayalede var etmek
içinde bir put yaratmak ve sonra onun için yanmak
büyüttüğümüz kadar görkemli olmuyor işte ..
güzel şirdi
sevgiler saygılar