ÜMİT PENCERESİ
Her gece,
Açık bırakırım penceremi, Esen rüzgârla gelir de kokun, Yeşertir bükülen goncaları... Dalgaların sesi mi, Fısıltın mı bilemedim Yüreğimi darmadağın eden... Haydi ey yolcu, Vazgeç... Vazgeç bu gidişten ki Kapansın gönlümün penceresi Ve batan güneş gibi sararmasın çehrem. Hatırladın mı? Bu pencereden bakardık seninle; "Düşler denizimiz bu." derdik de Ayrılığı hiç düşlemezdik. Şimdi... Pervazlar kimsesiz, Şimdi dalgalar çarpar ıslak yüzüme... Yine bir gece... Gün ağardığında kapat penceremi Solmasın ümit ben gibi. Serap Hoca -Tablo: Cahit Demirtürk- |