Susuyorum
Belki lal olmuş dilim
Belki susuyorum... Bilmezsin sen; Yokluğunun çöllerinde yine varlığına susuyorum Yüzüm gözüm kum taneleri, Kulaklarım sağır. Kurumuş ve kurutulmuş bu şehir; Yürüyorum, Yüküm epeyce ağır... Yokluğunda güneşin adı zifir; Keyfimin kahyası kahır... Susuzluğuma bir yudum su ya Rab! Damağı kurudu yüreğimin , Şafağı çürüdü gözlerimin. Ver suyumu geri,bitsin artık bu azab... Selim Akgün |
çok güzel şiirdi.
kalemin hep var olsun, her zaman gür olsun.
saygılar..