Kahrın Alfabesi
Aldatılmışsındır
Bunalıyorsundur Cemaziyel evvelini bildiklerinin Çıkarları söz konusu olduğunda Dogmaya nasıl sarıldıklarını, En kutsal saydıkları değerleri bile Fanusunu açıp nasıl yokluğa savurduklarını Gözlerinle görmüşsündür,senin için.. Haykırırsın boşluğa doğru Isırdığın dilinden,dudaklarından başka İsyan ettiğin tüm öğretilerinden başkası farketmez Jetonun yeni düşmüştür Kahrolursun aptallığına Lanetlersin akılsızlığını Medeniyetin bu kadar alçaldığını görmek, Nasıl yaralar seni.. Orta yeri göğsünün,sızlar sızım sızım Öğürürsün,böğürürsün boğulurcasına Pes etme ama,sakın pes etme..! Razı olmak yakışmaz sana zulüme Soluklarını daha sık al enselerinde Şerefsizliklerini püskürt suratlarına hançerenden Türksün sen..! Kuyruk acılarını hatırlat Unuturlarsa yine hatırlat, yine..! Ümitsizlik,çaresizlik olmasın kaderin Var ya hani o yüreğindeki iman,azim? Yakar ya hani ciğerini soludukça? Zulme de o direnecek tek başına, o... |