Vurdum duymaz hallerin vardı
Aldırmazdın dünya işine
Aldırma da zaten
Şimdi anladım
Hayat çok zor be baba
Şimdi yokluğun da cabası
Gidişinin ardından
Kaç yıl geçti saymadım
Şu gurbet ele düşeli
Doğruluktan da caymadım

Kimseye kötü dediğini
Birgün olsun duymadım
Sevdiğini de belli etmezdin ya
Belkide doğruların vardı kendince
Fiyakalı adamdın
Temiz giyinmeyi
Kendine özenmeyi pek de severdin
O yürüyüşünü
Arkamızda çınar gibi duruşunu
Çok özledim baba

Bir illet kopardı aldı
Seni bizden öylece
Vakitsizdi belki gidişin
Ecel bu vakti zamanı geldi mi
Hepsi bir bahane işte
Bağlandı elimiz kolumuz
Çaresiz sol yanım düştü baba
Çınarın gölgesi de serinmiş
Söylediğin gibi
Hayat denen şey
Dİpsiz kuyu kadar derinmiş
Sen gidince anladım be baba

Toprağın bol
Mekanınsa cennet olsun
Artık sana benzeyen bir yönüm var
Bu da sana son bir
Hediyem olsun
Söyle baba söyle
Bu son istasyon
Son tren ne zaman
Baba ne zaman...

Celal Keklikçi


ŞİİRİME SES OLAN SEVGİLİ MUSTAFA DOGAN ABİME SEVGİ VE SAYGILARIMI SUNUYORUM...