Sensiz Yaşamak Korkutuyor BeniSensiz yaşamak.. Korkutuyor beni Yalan değil. Bir gün Konu-komşudan Eşten-dosttan duyarsan Kendimi bu kentten kovduğuğumu. Sakın şaşırma... Böylesi İkimizin için de en hayırlısı olur /kim bilir? Bakarsın, birbirimizi daha çok özleriz.. Ya da, Sen bana-ben sana Birbirimizin tiryakisi olduğunu daha iyi anlarız Gözlerimiz yollarda birbirimizi bekleriz /kimbilir? Biliyorum Gittiğim her yerde Yine Senin ateşinle yanıp, tutuşup Kavrulacağım... Sabahın ilk ışıklarında Biliyorum İlk günaydınım Yine sen olacaksın. Baktığım Gördüğüm Daima ve mutlaka... Yine sen duracaksın gözlerimin önünde.. Biliyorum. Belki, Yıldızlara Gözlerinden söz edeceğim. Yitip, biten sevdamızı anlatacağım. Belki, Martılarla konuşacağım Bu anlamsız, Sebepsiz ayrılığımız hakkında.. Yakamozları seyrederken Sessizce... Belki de, Oturup, ağlayacağım gizlice... Ah benim güleç bakışlım ! Benim kimim kimsem yok ki senden başka.. Koyu karanlık gecelerimde Yine sana gelip, Senin hayaline sarılıp, yatacağım. Yine seni gecelerimin düşü yapacağım. Belki de, Gerçekten delinin birisiyim ben ! Buna inanmaya başladım Evet evet.. Delinin biriyim ben ! Kendimi hiç düşünmeden Her şeyi hiçe sayan Her şeye boş veren Seni ölümüne seven. Belki de, Bu yalan değil.. Sürgün yemeyi göze alacak kadar Sana tutkun.. Böylesine deli divane oluşum. Aklımın başımdan gitmesi.. Yalan değil. Bir tek kurşun bile yemeden Sana vuruluşum. Adın çıkmasın diye Başka kentlere Kendimi kovuşum.. Yalan değil.. Ah benim güleç bakışlım ! Sensiz yaşamak.. Korkutuyor beni Korkuyorum. Çok korkuyorum.. Yalan değil... Necdet GÖKNİL |