Sensiz yaşamak..
Korkutuyor beni
Yalan değil.

Bir gün
Konu-komşudan
Eşten-dosttan duyarsan
Kendimi bu kentten kovduğuğumu.
Sakın şaşırma...
Böylesi
İkimizin için de en hayırlısı olur /kim bilir?
Bakarsın, birbirimizi daha çok özleriz..
Ya da,
Sen bana-ben sana
Birbirimizin tiryakisi olduğunu daha iyi anlarız
Gözlerimiz yollarda birbirimizi bekleriz /kimbilir?

Biliyorum
Gittiğim her yerde
Yine
Senin ateşinle yanıp, tutuşup
Kavrulacağım...
Sabahın ilk ışıklarında
Biliyorum
İlk günaydınım
Yine sen olacaksın.

Baktığım
Gördüğüm
Daima ve mutlaka...
Yine sen duracaksın gözlerimin önünde..
Biliyorum.

Belki,
Yıldızlara
Gözlerinden söz edeceğim.
Yitip, biten sevdamızı anlatacağım.

Belki,
Martılarla konuşacağım
Bu anlamsız,
Sebepsiz ayrılığımız hakkında..
Yakamozları seyrederken
Sessizce...
Belki de,
Oturup, ağlayacağım gizlice...

Ah benim güleç bakışlım !
Benim kimim kimsem yok ki senden başka..
Koyu karanlık gecelerimde
Yine sana gelip,
Senin hayaline sarılıp, yatacağım.
Yine seni gecelerimin düşü yapacağım.

Belki de,
Gerçekten delinin birisiyim ben !
Buna inanmaya başladım
Evet evet..
Delinin biriyim ben !
Kendimi hiç düşünmeden
Her şeyi hiçe sayan
Her şeye boş veren
Seni ölümüne seven.

Belki de,
Bu yalan değil..
Sürgün yemeyi göze alacak kadar
Sana tutkun..
Böylesine deli divane oluşum.
Aklımın başımdan gitmesi..
Yalan değil.
Bir tek kurşun bile yemeden
Sana vuruluşum.
Adın çıkmasın diye
Başka kentlere
Kendimi kovuşum..
Yalan değil..

Ah benim güleç bakışlım !
Sensiz yaşamak..
Korkutuyor beni
Korkuyorum.
Çok korkuyorum..
Yalan değil...


Necdet GÖKNİL