Yalnızlık...
Sus-pus eder dilleri..
Koş,dur,yorul,oyna... yalnızsan eğer,bir hançer gibi saplanır yüreğine yalnızlığın acısı..

"Bir yanılgının koşuşturması dır şiir" tümcesi de herkese sorulan "ŞİİR NEDİR ?" sorusunun, bu şiirde verilen güzel ve de özel bir yanıtı olmuş..
Yalnızlığın kanattığı yaraya bir de tuz basar ki; katmerli ve dayanılmaz acısı ile yakar şah damarını..Dayan dayana bilirsen.
Acının derecesini bu güzel betimleme ile içimde duyar gibi oldum şu an..Yaraya basılan tuz.Ve yalnızlık,aynı acıyı veriyor..
Konuşulmayan,susulan yalnızlıkta kurulmayan , kullanılmayan sözcükler ve cümleler ; okyanustaki ölü balıklardan ne farkı olur ki..

Akıcı,kurgu ve örgü bütünlüğü içindeki sade dil,ses harmonisi ve şiirin bu duygu anaforundaki rolü..Ne Güzeldi.Beğeni ile okudum Bu şiiri..

Kutlarım Şairimizi ve bu güzel şiirini,
Saygılarımla..