Biz yağmur yürekli çocuklardık
Biz yağmur yürekli çocuklardık
gözlerimizden akmayan yaşlar yüreklerimizden akardı yağmur toprağa damlarken gözyaşlarımız içimize damlardı hep bir yanımız eksik hep bir yanımız sevgisiz yaşadık bu hayatı biz yağmur yürekli çocuklardık dışarıda alabildiğine umarsızca yarınından korkusu olmadan yaşayan bir sürü insan bizse önce sevgiye açtık karın tokluğu hiç önemli değildi gelip geçiciydi oysa hayata tutunmak için bir parça sevgi bir parça umut yeterliydi yağmur yürekli çocuklardık biz gözyaşlarımız yüreğimizden akardı oysa kimseler görmezdi göremezdi aslında biz hiç yoktuk biz kenarda unutulmuş bir avuç kimsesizdik yağmur yağardı biz ağlardık yağmur bizi yenemezdi yağmur durunca her yer kururdu biz ağlardık yüreklerimiz hep ıslak kalırdı. Yağmur yürekli çocuklardık biz… gulasorzine.... |
biz acıya abone
yarınlara korkak gözlerle bakan çocuklardık...
biz şiirdik
her halimizle...