gidiyorum bu şehirden
Gidiyorum bu şehirden
yüreğime çiğ düşmüş iflah olmaz bir sevgidir ardımda kalan kalabalık sokaklarını ardımda bırakarak kendi sessizliğme gömülüyorum artık duymuyorum gürültüsünü şehrin bu şehir bana kör ben ona sağır olmuşum yüreğime çiğ düşmüş üşüyorum martıların çığlıkları kaplıyor gök yüzünü sabahın sessizliğinde bir martılar uyanmış güne bir de evsiz çocuklar üzerlerinde gazeteden yorganlar şehir bu gün suskun şehir bu gün dalgın ne simitçinin sesi ne vapurun sesi bir martılar çığlık çığlık onuda duymuyor şehir gidiyorum bu şehirden vakit gitme vaktidir çiğ düşmüş yüreğime üşüyorum iflah olmaz bir sevgidir ardımda kalan gulasor zine |
üşüyorum
martıların çığlıkları kaplıyor gök yüzünü
sabahın sessizliğinde
bir martılar uyanmış güne
bir de evsiz çocuklar
üzerlerinde gazeteden yorganlar
şehir bu gün suskun şehir bu gün dalgın
ne simitçinin sesi ne vapurun sesi
bir martılar çığlık çığlık
onuda duymuyor şehir
gidiyorum bu şehirden vakit gitme vaktidir
çiğ düşmüş yüreğime
üşüyorum
iflah olmaz bir sevgidir ardımda kalan'
kaçmak..herşeyden,herkesten,yaşanan şehirden..hep içimizdeki duygudur kabaran.ama çoğu zaman da bu isteğe uymayız.çünkü bırakaıp gidemiyoruz..ya da gitsek bile illaki ardımızda bir parça bırakarak.ve kalan parça hergün yakar içimizi..çok güzel dizelerdi.kutlarım.saygı ile..