...K A T M E R G Ü L Ü...Çok badire atlattı çok hırpalandı yürek; Hep göçmen kuştu kalbim gidip sürgünde kalan. İmbatı ve lodosu bekledi özleyerek Bir samyeliydi sanki yakıp çöllere salan... ... Ne kanatta hürriyet ne öpüşte bir vefa; Her şafağı kederdi her gece ise cefa. Sarılıp yalnızlığa sevişmişti kaç defa, Karabasan geceydi Onu koynuna alan... ... Sis ülkesi kâinat ne yol vardı ne de iz; Her yanı sırla dolu her sayfası ayrı giz. Şebnemlerle çiylerle ağlarken sessiz sessiz, Yaş çukuru gamzeye Kevserdi sanki dolan.. .. Viran olan bahçede bekler iken bülbülü; Farketti tek başına kalmıştı Katmer Gülü. Savurdu masivaya közlerden kalan külü, Yüreği gibi tıpkı gülizar oldu talan.. .. Düşünürdü her gece sessiz bir intiharı; Kaybedince sonunda geç bulduğu baharı. Kilitli kaldı kalbi kaybetti anahtarı Sordu kendi kendine kimdi kalbini çalan? ... Acılar mızrap gibi dokunur kalp teline; Bir firak şarkısını düşürüp de diline. Kimler neler yazmadı nazlı Katmer Gülü’ne Sevdalar can yaksa da vuslat koca bir yalan!.. ESRA DEREL 01.12.2010-İZMİR Şiirime ses olan sevgili KALİMERA..Çok teşekkür ediyorum...ESRA |