SÖYLEYEBİLSEMYine sana gelecekken tutuldu adımlarım, Tam da söyleyecekken sustu geveze dilim. Bu kaçıncı yemindi,gene söyleyemedim, seni gördü,daldı gözlerim. Kaç kere tekrarladım aynaya karşı, Hatta avucuma yazdım diyeceklerimi... Tam söyleyecektim,açtım elimi, Heyecanım silmiş diyeceklerimi. Aslında bir bilsen,seni ne kadar okşadım, Bir görebilsen benim rüyalarımı. Keşke,ha gayret elini koyabilsem kalbime, Dile söze lüzum kalmaz da, Elimi götürememki ellerine. Her sabah uyandığımda, Bu kez söyledim,diye seviniyorum. Etrafıma bir baktığımda, Yine mi rüya diyorum. Biraz da sen yardım etsen; Elini getirsen ellerime, Dolasan beline... Benim dilim de,ayaklarım da, Hiç bir yerim hiç tutulmasa. Sabahlara kadar gezsek rüyalarda... Gözlerimizi açtığımızda birbirimizle uyansak, Sonunda seni seviyorum’u Fısıldasam kulağına. |
GALİBA BENZER DUYGULARLA YAZMIŞIZ İÇİMİZDEN GELENLERİ...
SÖYLEMEK İSTEYİPTE BİR TÜRLÜ SÖYLENİLEMEYEN NE VARSA RÜYADA SÖYLEMEK VE KURTULMAK O SÖYLEYEMEME DUYGUSUNDAN SONUNDA...
UMARIM RÜYALARA GEREK KALMADAN İÇİNDEN GELENLERİ BİLMESİ GEREKENE İLETEBİLİRSİN:)
GÜZEL DUYGULARI GÜZEL DİZELERLE ANLATMIŞSIN YÜREĞİNE SAĞLIK.........