GÜL KOKUSU AKLIMIZI SÜSLEYEN..Ne zaman üzerimize bildik mevsim açsa Alelacele kanatlanır güneş Ne zaman yağmur düşse gözlerimize Toprak kokar..ıslanır apansız ruhumuz.. Omuzlarımıza inci /mercandan bir yüktür Karanlığın içinde açan ak çiçekler gibi yıldızlar Ufukta bizleri bekleyen bilinmez sevdalı renktir Gül kokusu değil mi aklımızı süsleyen. Kim bilir en son gördüğümüz rüya hangi şehrin serüvenidir. Kutsal mabetler midir yanıbaşımızda oturup ağlayan Kaybettiğimiz yeşil ufuk hangi dağların zirvesindedir , Bir panayır masalı mıdır ,aklımızı dağlayan ! İşte konuşuyorum kelimelerim sonra gelecek Günlerin gri kaynağı oldum gökten dökülen Bir zavallı deniz kaldı ayaklarımda yeminli Bir de sırdaşım dizeler ; Bağrı açık kumlara benden selâm olsun !.. 2004/istanbul.. |