Güz YüreklimYasak nar’ım Yasak bahar, yasak yazım Yasak bahçem, yasak YURDUM Sözlerim öksüz kaldı dudaklarımda Sen bana sonbaharı hatırlatırken tüm sarı ayvalar Güz üzümü şaraba hazırlanır Genç kızların ellerinde Boyun eğmedim hiçbir bağbana El süremez derken! Şimdi yasaksın!... “Seni yoruyormuş sözcüklerim” Oysa,bu yorgunluğu en iyi tanıyanım Sensizlikten bitap, sensiz yorgun ! Ya, Seni üzmez mi her hazan mevsimi! GÖÇMEN KUŞLAR da uğramaz oldu yuvaya Bir bir solunca yaprak, Yere düşerken rüzgar kar eyler mi Düşmüşse yaprak! Sen yüreğime düştün düşeli Kurumadı gözlerimin pınarı Hiçbir sözümü tamamlayamadan Düğümlenir sözcükler, tutuk sevdam Şimdi Yasaksın hayallerime Yasaksın rüyalarıma Yasaksın tüm mevsimlerde Kurumadan dalım Yürek yurduma konuk ol Ben bende değilken Gel ev sahibim ol! Ya geri ver sendeki beni Ya da sendeki seni ! Yenik düşürme geçen zamana Dedirtme : “Kapılmış bir hayale “ Paralenmiş yüreğime geçmiyor sözüm Şimdi kendimden göç edersem suçlama Bağışla Yasak Meyvam Yenildim bu kez İlk hamlede MAT... Unuttuğun bir şey var! Sözcüklerde yasaksan Gönüllerde yasaksan, Arama, Sorma! Bırak bu har, mahşeri getirsin |