GİT...
kapısız odalar
çökmüş beden isyan duvarlara vurulan yumruklar ağır sızlar avuç sızlar yürek çığlıktır ses ölüm kokusu ter bardak ortada tek ışık yüzde değil suda gidiş mevsimi bilet kayıp elde kalk iç umudu gürültü mekanda değil beynin uçsuz bucaklarında bir yudum... kapat gözlerini hayale bir adımdır... aç şimdi.. tenine değen yağmur gülümsüyor güneş okyanusun içindesin çırpın boğulursun... umut değdi yüreğe kapat gözlerini kaçırmadan ve aç yine korkmadan ışık bardakta değil şimdi kapıda... kalk... kapanmadan git... Git uzaklara.. |