SALİHA BURSA ’DA YEŞİL ŞİBLE CİVARLARINDA DÜNYAYA GELMİŞTİR, TEK KARDEŞİ OLUP BİR DOLU OLAYLARI GÜNLÜĞÜNE ŞİİRLERİYLE DAHİL ETMİŞTİR,EV İKİ KATLI HATIRA YÜKÜNDENSE AĞIRLAŞMIŞ DAMI,ONA ACI VERMEKTEDİR,KARDEŞLERİNİN ÇOĞUNU YİTİRMİŞ,ANNE,BABASI ÇOKTAN ÖLMÜŞTÜR,EVDEN ALACAKTIR HIRSINI,MÜTAHİTE VERİR..O SIRADA ONA TAVAN ARASINDAN ESKİ BİR SANDUKA UZATIR İŞÇİLERDEN BİRİ...İÇİNDE BU HATIRA DEFTERİ SAKLIDIR,ANNESİNİN YAZDIKLARI DAHİL,OKUDUKÇA AĞLAR ,DURUN YIKMAYIN!!!!! DİYE JAVS MİSALİ UZANAN KEPÇEYE BAĞIRIR...DAHA SONRA EVİNİ ÖLDÜKTEN SONRA LÖSEVE BAĞIŞLAYACAKTIR...VE BİR DOLU YAPRAKTAN BİRİYDİ OKUNANLAR..ÇOK TEPKİ ALIYORUMDA YAZMALIYDIM..KALIN ROMAN SAYFALARINI..BU HALE GETİREN BİR İLKİM,,SEVGİLERİMLE..

Arabanın durduğu yer
Maksem’de Necati Bey Lisesi yanı,
Ne çok tırmanmışım okula ,yürüyerek,
mırıldandım yine yokuş yukarı,
Bursa’da genelde düz yol arama,
çıkarsın genelde,dağ yamaçlarını,
Ne muhteşemdi o konak,
bahçeden girdiğimde,sarmaşıklı duvarları...


Ayakta olmalıyım der gibi,
şu kat kat ruhsuz betonlar, artık ukalalaşırken,
Kimlere tanıklık etmişti,kimbilir?
biz trabzanlarına tutunup,o an,tırmanırken,
Düşünürken,duvar saatinin donn!sesi
beş odası,yağlı boya eski tablolar,
Tam köşede aman Tanrım oda ne?
koca bir geyik başı birde asılı koca postu..


Kasımsa artık sonu,meşhur lodosuna tanık
Bursa’da ağaçların hışırtısı,
Birde o an bana bakan, bu zavallı geyik başı,
korkuyla en ürperdiğim andı,
Dikkatli ve,dudağımı kemirerek,baktığımda,
gülerek geldi Netafet hanım
Bize bir dost hediyesi,avcıydı kendisi,
yaban geyiği ,modaydı be, kızım işte..

Komşular toplandığında,zilleri
taktım kızların parmaklarına,elde mendiller,
Diğer odadan çıktık,belimizde pullu örtüler
,mini etekler,ve koca küpeler,
Roman havası ,dudağımızda en kırmızısından ruj
,güllerse Netafet teyzeden,
Komşular şaşırdı,kim bu deliler?
ama sonra bir eylendiler ki,pir eylendiler...




1985
KAYIP SAYFALAR
28.11.2010