Maziye Takılı Kaldı Gözlerim
cemreler terk etti
toprağı,suyu ağaçlar soyundu kışa gelemedi beklenen havada ne bulut var ne de yağış nazlanıyor karakış nerde o eski kışlar kar taneleri küstü giydirmedi gelinlik taktırmadı gerdanlık şimdi soğuklar bile ılık ılık benim kışım sen gidince başladı hiç bir ayrılık bana bu kadar dokunmadı koptu içimde fırtınalar ruhumu etti talan senden geriye kalan en koyusundan acılar kamçı gibi şakladı yüzüme yerleşti bulutlar gözüme kirpiklerimde dondu düşemedi haylaz damlalar rüyalarım sensiz kurudu hayallerimi duman bürüdü kar yağdı yüreğimin maviliklerine sol yanımı vururken ayaz donarak ölen ruhum kefen giydi bembeyaz sabahı olmayan kurşuni gecelerde düşerken sensizlik dolu kuyuya resimine bakamaz oldum hasret yağdı uykuya kıpkızıl alevler sararken teni arsız anılar üşüttü bedeni özlemin okyanusları aştı sevda yüklü sözlerin öksüz yüreğimi çınlattı umutmak istesem de unutamam maziye takılı kaldı gözlerim NİLÜFER SARP_______28.KASIM 2010 |