Zonguldak
dumanlı nefesinden boğulurken yağan kar
güneşli günlerinden dökülüyor mısralar yıllardır dertlerinin değişmezken güftesi acılar unutulur feryadının ertesi bir yanın buruk kalır gülüyorken bir yanın gururun erdemiyle saklanıyor yaşların sarmayan kollarından kaçıyorken gidenler üşüyen ellerinden tutamıyor gelenler vefasız zenginliğin sürüyorken saltanat sabırlı yüreklerde bırakmıyor kol kanat içinde yaşayanın seviyorken gurbetsin kıymetin bilmeyeni karşılıksız sevensin. 5.06.2010/Zonguldak Gülden Işık |