38
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2301
Okunma

Bir zaman kocaman güzel İstanbul şehri susuz kalmıştı... Yağmur yağmıyprdu... halk sıkıntı içindeydi. Yağmur için dualar, yapıldı, şiirler yazıldı, "yağdır mevlama su" diye şarkılar okundu türküler söylendi... GÖK YÜZÜNE YAĞMUR YAĞMASI İÇİN BOMBA DAHİ ATILAMASI DÜŞÜNÜLÜDÜ. Fakat bir seçim bombası sonucunda yağmurlar yağdı barajlar su ile doldu... O tarihlerde bende YAĞMUR şiiri yazıp yaynlamıştım...
Sıcak,
Güneşli bir yaz gününde,
Masmaviydi gökyüzü.
Yükseldi bulutlar birden.
Ta uzaklardan!
Beyaz beyaz, pamuk gibi…
Yoksa su mu ister?
Böcekler, kuşlar, otlar,
Ağaçlar
Hepside
Yağmuru bekler.
Dudaklarda dua
Eller havada…
Çatlamış,
Hararetten toprak.
Olmuş kupkuru.
Su bekler.
Hava karardı bak,
Şimdi
Yağmur yağmaya başlar.
Kana kana emer toprak.
Bolluk olur, bereket gelir.
Güzel yağmur seninle…
Ah ah!
Ne olur birde,
Paslanan gönüle, taşlanan kalbe,
Sevgi yağmuru yağsa.
Yeşerse gönüller, yumuşasa kalpler.
Yeniden
Yeniden…
İbadet çiçekleri açsa,
Hakikat meyveleri verse,
Gönüle kalbe.
O zaman,
Daha bir güzeldir,
Yağmur…
Cemalettin GÜRPINAR
Şiirimi güzel sesiyle yorumlayan Şair Serhat ERTAŞ’a çok teşekkür ederim.
5.0
100% (21)