Adamdan sandığım adama bakın
O’nu adam gibi adamdır sandım
Nasılda aldandım sözüne kandım Farkına varmadan Nar’ında yandım Adamdan sandığım adama bakın Şekerdi, şerbetti, dostluktu sözü Sonradan göründü maskeli yüzü Alçakta gezerken yüksekte gözü Adamdan sandığım adama bakın Kartal mı sandı kendini bilmem Yanarım haline, ağlarım gülmem Bir daha yalvarsa yanına gelmem Adamdan sandığım adama bakın Düşünce maskesi foyası çıktı Kurtuldum nar’ından kendini yaktı Varmaz dilim, diyem bu ona haktı Adamdan sandığım adama bakın. 22.10.2010 İZMİR Erol ÇELİK (ERCİŞLİ) ALİAĞA-İZMİR |