Eşkiya Aynı
(Çok uzun bir soluklanmadan sonra tekrar merhaba)
İhtiyaç duymadan puslu havaya Dağları bıraktı indi ovaya Şehrin göbeğinde sahip yuvaya Mekânı değişti eşkıya aynı Silahı bıraktı kalem elinde Dolaşıp duruyor eli belinde Adamı sanırsın kendi halinde Üslubu değişti eşkıya aynı Kasalar dolusu paraya doymaz Yollara inerek kimseyi soymaz Katıra eşeğe hiç gerek duymaz Aracı değişti eşkıya aynı Salonda oturur şömine yakar Kendini beğenir tepeden bakar Şalvarı çıkardı kravat takar Giyimi değişti eşkıya aynı Düşünmez hazırlık yapmayı kışa Ayağına gelir hazırdır aşı Ateşe dokunmaz kullanır maşa Adamı değişti eşkıya aynı Gezerken patika yolları seçmez Korkusu kalmadı askerden kaçmaz Rakısı önünde ayranı içmez Yemeği değişti eşkıya aynı |