Aç kalırız, ama aşksız asla...
bizim olan bize yeterdi..
aşkımız yokluğu alt ederdi, ekmeğimiz taştan olsa bile çalısır, taşı bile eritebilirdik. YoKsuzluk sınırlarının altında Aç kalırız, ama aşksız asla... kaldığımız yerden devam edebilsek, Keşke; gitsek geriye Ne kadar oldu, bilemiyorum sanırım koca bir sekiz sene YoKsuzluk sınırlarının altında Aç kalırız, ama aşksız asla... Bir tebessümüne hasretim ve sen sadece resimlerdesin sahte bir hatırada var hayalin Sanırım artık sende kayıp gittin YoKsuzluk sınırlarının altında Aç kalırız, ama aşksız asla... Gönül fermana sığmıyor yazsam buraya satırlar almıyor tükensede umutlar, giden gelmiyor, YoKsuzluk sınırlarının altında Aç kalırız, ama aşksız asla... Açlığa alışmışken bu beden gittin gelmez oldun aniden bir söz vardıya söylenen sevenle oyun olmaz,, diye Şu nu da artık bil , ... benden sana son hediye YoKsuzluk sınırlarının altında Aç kalırız, ama aşksız asla... |
tükensede umutlar,
giden gelmiyor,
Güzel bir şiirdi gelsede şairim hayrı olmuyor diye düşünüyorum
Ama yüegimizde sevgisi herdaim kalıyor
Güzel şiirinizi va yazan kaleminizi kutluyorum
Saygılarımla