Islık,ıslık...
mevsim son bahar
kavakların dallarında hışırtılar aralarında ıslık ıslık bir rüzgar bir ömrün hesabını sorar gibi iç çekişlerimin her biri bir intihar zamana çizdiğim yüzün içime taht kurmuş hüzün gibi otopsi masasımda cüssesi paramparça kadavra içimden bir şeyler kopuyor. Her birimize bir şarkı düşüyor al ıslık ıslık savur gecenin koynuna gözlerini bir hayale kapadığında yüreğinle son kez dokun giderken veda etmeyi unuttuğun adama... |
Güzel şiirdi
tebrikle
not:bir yerde bilgisayar hatası olmuş
<masasında> n, m olarak geçmiş