SEVMEDİM
sevdiğim yalan !
hiç birinizi sevmedim nar çiçeklerinin kokusu kadar bakmayın yüzümün güldüğüne hiç ağlamadım ellerinize yalandı hep frenk üzümü bakışlarınız duymadım gerçeklerinizi okuduğunuz kitaplar hep masaldı boş verdim zerdali kokulu akşamların güzelliğini gölgelerin sessizliğinde, ayın ipeksi dokunuşu yeter bana tüm yıldızları söküp alın koynumdan sizin olsun ! hatta ateş böceklerini de dokunmayın sınırlarıma ! titrek mum ışığı dalgasında / kırılganlık pimi çekilmiş bomba gibi gözlerim çakmak çakmak y/ağarım topraklarınıza yalan sevdiğim ! ben hiç aşık olmadım Mecnun’un kömür karası saçlarına öpmedim hiç aşkın dudaklarından yanmadı tenim, kızgın kum taneleri kadar Yusuf’un terini silmedim asla kör kuyularda... yaşam gümüş telli ırmakların aktığı durgun göl yorgun bedenimde gün be gün tükenen ölümle yalnızlık arası gidip gelen metronum umutsa, gazap yangınlarında yıkanan su damlası ölüm ! hiç korkmadım senden, soğuk nefesinden martıların kanadında uzak diyarlara götür bırak ! derin dalgaların kolları sarsın beni sevdiğimse yalan! ben hiç sevmedim … ayşe uçar 23 /11 /2010 |
hiç korkmadım
senden, soğuk nefesinden
martıların kanadında uzak diyarlara
götür bırak !
derin dalgaların kolları
sarsın beni
sevdiğimse yalan!
ben hiç sevmedim …
Canımsın Ayşem. ah meleğim ölüm de nedirki yaşarken öldürenler varsa, yüreği para pare edenler varsa.
İnsan öyle bir üzüntü keder yaşıyorki ölüm yanında çok güzel kalıyor.Sever görünüp üzenler utansın .
Sevgiler. Selamlar...