)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(-23-)(-)(-)(
…………………………………………………………………………………………………
DEDECAN Tarih binüçyüz ondört’tü bir vakit Vardım gurbeti diyara Dedecan. Felek vurdu ayağına götürdü Çıldır’dadır ser Suhara Dedecan. Vardım Suharaya azmi geharlı Dört yanı müzeyyen resmi şeherli Bir ejderha gördüm zehmi zeherli Vurdu yüreğime yara Dedecan Yüreğin ki yandı ciğerim pişti, Sohbete başladı aklım da şaştı. Ele bildim derya ummandı coştu, Tacüp kaldım bu hünere Dedecan Ele hüner olmaz hünkar beyinde, Açıp bayrağını sancak öğünde, Beşyüz pençe gördüm en küçüğünde, Mansur dek çektiler dara Dedecan. Dar’aki çektiler halime baktı. O nece mühürdü kaddimi yaktı. Olunca metahım harice çıktı, Giyindim eğnime kara Dedecan. Kara ki giyindim düştüm amana. Keşke gideydim Hind’e Yemen’e. Bir serçe neylesin murg-u Semen’e Yel dokundu şem fenere Dedecan. Alıştı fenerim böyle yanarım, Gittiğime pişman oldum dönerim. Kendi vatanımda öksüz sanarım, Olmadı kimseden çare Dedecan. Çare ki olmadı derdime billah, Böyle Aşıklara etmez eyvallah. Zülali’ye yardım eyledi Allah, Düşürmedi imtihana Dedecan. AŞIK ZÜLALİ(Yusuf KÖKTEN) AŞIK ZÜLALİ (Yusuf KÖKTEN) Aşık Zülali Kars ilimizin Posof ilçesinin Suskap köyünde bugünkü adı (Aşık Zülali Köyü) 1873 yılında doğdu. Üstün yetenekli bir aşık olan Zülali çocukluk yaşlarından itibaren aşıklık geleneğinin bütün gereklerini başarıyla yerine getirdi. Bu konuda bilgisini. görgüsünü geliştirdi. Aşık Zülali aynı zamanda badeli aşıklardandır. Kars ’ta ve çevrede usta aşıklardan usul, erkan, yol belledi. İlk ustası Aşık Abbas’dı. Aşık Şenlik, Aşık Sümmani gibi zamanın en usta iki aşığıyla görüştü, onlardan nasibini aldı ve mutluluğa erişti. Aşık Zülali, halk edebiyatının aşıklık geleneğinin bütün dallarında üstün örnekler verdi. Sözü kadar sazı da güçlüdür. Aşık Zülali, doğuda kısa zamanda büyük bir üne kavuştu. İstanbul’da o tarihlerde halk şairleri, sazlarıyla, sözleriyle büyük kahvelerde, köşklerde ilgiyle dinleniyor, teşvik ve takdir ediliyordu. Zülali İstanbul’da sanatını başarıyla sürdürdü, hem de medreseye devam etti. Sonra tekrar Kars’a döndü. Gel zaman, git zaman yine gurbetin yolunu tuttu. Afyon, Emirdağ derken, sonunda Eskişehir’in Çifteler ilçesini mesken tuttu. Sazlı, sözlü bir dünyada 1956 yılının 18 Aralıkta Allah’ın rahmetine kavuştu. …………………………………………………………………………………………………………………….. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-(-23-)(-)(-)( Zülali’m bir asr’ı, devirdi zaman Gurbet bile yakın oldu Dede can Tek yürek tek yumruk idik bir zaman Bilemedim bize n/oldu Dede can Ay yıldızın şavkı burca vurunca Mehmet’im nöbette öyle durunca Türküm diye bir bağıran görünce Her zaman gözlerim doldu Dede can Atadan yadigar şeref şanlarda Savaşta barışta o hep önlerde Al yıldızlı bayrak özgür gönlerde Bizlerinde yüzü güldü Dede can Birileri başa çorap örüyor Bölücü yollara tuzak kuruyor Şehit olsan bile neye yarıyor Bilsen ne yiğitler öldü Dede can Yapılan rezalet boydan aşıyor Biri yaraları fena kaşıyor Dayanamaz olduk sabır taşıyor Bu çile Millete zül’dü Dede can Kökünden dem vurup nifak ektiler Bin yıllık kardeşi düşman ettiler Kalleşçe saldırtıp çok kan döktüler Ne hatır ne gönül kaldı Dede can Lüzumsuz diyor ki Hâkk’tan isterim Şüphesiz her şeye o Hakk’tır kerim Vatana fedadır bu canım,serim Hafif tebessümle güldü Dede can Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz ………………………………………………………………………………………………………………………………. |
Denizlere yelken açar Lüzumsuz
Doğruyu yazıyor Onun kalemi
Fitneden fesattan kaçar Lüzumsuz
Nasıldır derseniz ‘Sözünün eri
Allah için döker alnından teri
Depolamış bilgi denen cevheri’
İlmiyle ışıklar saçar Lüzumsuz
Asla unutulmaz insanın hası
Bende silebilsem kalbimden pası
Mütevazı kulun var mı pahası?
Daim enginlerde uçar Lüzumsuz
İlhamı tükenmez deryadır bilim
Herkeste olmalı böylesi ilim
Onu anlatmaya dönmüyor dilim
Kanmaz Hak şarabı içer Lüzumsuz
Sever muhabbeti dili tatlıdır
Sevgi saygı onda bin bir katlıdır
Onu tanıyanlar kesin mutludur
Dostunu mertlerden seçer Lüzumsuz
Yaz bahar ayların dönmesin kışa
Yaptığın hizmetler gitmesin boşa
Sırat köprüsünden cennete koşa
İnşallah düşmeden geçer Lüzumsuz
Âşık Lüzumsuzu herkes tanıyor
Vatan millet için kalbi yanıyor
Görenler halinden seyyah sanıyor
Diyardan diyara göçer Lüzumsuz
İşinin ehlidir ustalık onda
O zincir başında Zeki’de sonda
Keskin kalemiyle yazdığı anda
Bizleri tırpanlar biçer Lüzumsuz
Aydınlatıcı bilgileriniz ve güzel şiiriniz için tebrikler.
Selam vesaygılar
ZEKİ TOMBUL tarafından 11/23/2010 11:56:58 PM zamanında düzenlenmiştir.